Właśnie dzięki takim kursom jest zainteresowanie arduino.

Jedna nie wszystko jest w jednym miejscu.
Ja mam teraz i2c z 1602 lcd (z arduino nano) - adres, na którym działa to 0x3F (ten nietypowy, można było to znaleźć) ale komenda lcd.print dziła - tyle, że wysyła na wyświetlacz jedną literę.
I tak, to, że coś wyświetla uważam już za sukces.

Są komplety 37 lub więcej czujników do arduino - kombinacji może być dużo.

Za to przykład silnika krokowego z tb6600 zadziałał u mnie od razu.

Nie wiem, czy są jakieś fora dla arduino?
Czy może na naszym forum otworzyć zakładkę dla użytkowników arduino?

Do arduino jest sporo książek - głównie wydanych dość niedawno = w sumie to dla leniwych nie lubiących szukać w google.

C - bardzo ambitne podejście, myślę, że przyda się nie tylko do arduino.

Bez google się i tak pewnie nie obejdzie. Sam dzisiaj się zabrałem za ardiuno nano z 1602 z i2c (mniej kabli) - na razie lcd.print działa po 1 literze, ale taka jest różnorodność bibliotek, rozwiązań - można pożytecznie spędzić czas w zimowe wieczory. Nie ma co narzekać, tu sporo nie działa od razu.

Kursy arduino są też w HackerSpace'ach - na początku jest zawsze nadkomplet chętnych. Końca zwykle nikt nie doczeka, bo zamykają to z powodu niskiej frekwencji. Ale już parę zajęć daje jakie takie pojęcie - warto się czegoś nowego nauczyć. I nie ma co się zrażać - czasem kolejne wypięcie i ponowne połączenie kabla sprawi, że zadziała schemat.

I2c chyba coś mam z komunikacją, 1 literę udało mi się osiągnąć reanimując starą drukarkę mera błonie - ale i specjalista z asseco sobie nie poradził z tym problemem, może drygol albo miś mieli by jakieś szanse coś takiego zrobić, jakby to ich to zainteresowało.

W programie arduino (po zainstalowaniu na kompie) mamy: Plik > Przykłady > Stepper > stepper_oneRevolution
Podłączenie jest na YouTube (szukanie wg. nazw Arduino nano, nema23 ...)
Działające Arduino nano z tb6600 i nema23 (zdjęcie z 21.11.2016): Arduino jest dużo prostsze w obsłudze niż to co było dawniej w zakresie układów programowalnych.
Wyjściem jest przeważnie program przykładowy - można też połączyć parę przykładowych programów w jeden, i stworzyć własny soft [jak z klocków].
Jedynie trzeba wybrać właściwy typ arduino (nano, leonadro, ...) i strzałką wysłać do procesora.
Na pocieszenie powiem, że nawet osoby które dawno temu programowały arduino po pewnym czasie abstynencji też muszą powtórnie tego się uczyć.
Biblioteki to kawałki softu, które ktoś napisał po to aby innym było łatwiej - dołączamy je znając przeważnie nazwę (możemy zobaczyć, przeanalizować co w nich jest jak chcemy, mamy czas).
Powrotu do starszych rzeczy nie ma co żałować.
Zresztą oprogramowanie już inaczej powstaje ( dla przykładu Java) - dodaje się fragment kodu (czasem z zakładki) i sprawdza, czy całość działa - jak nie to powrót do poprzedniego kroku, zmiana na inną funkcję itd.
Bardzie przypomina to składanie z komponentów niż pisanie algorytmu linijka po linijce.
Tak samo w arduino można zmienić parametr i sprawdzić czy działa - jak nie to cofnąć o krok do tyłu i coś innego zmienić, itd.
Wyjściem jest działający przykład np., jak nie działa i wracamy do YouTube i patrzymy co nie tak zrobiliśmy, poprawiamy.