Na fabrykatorze kiedyś to dość dokładnie opisałem , z tego co pamiętam chodzi o to ,że taki sterownik silnika krokowego ma PWM w zakresie 8 bit czyli od zera do 255 i w druga stronę od 0 do -255 (mostek H na każdą cewkę). Problem polega na tym ,że w drukarkach stosujemy silniki o niskich rezystancjach cewek (na niskie napięcie zasilające np. 3.4 V). Jako ,że sterownik pracuje w trybie CC (constant current) to musi utrzymywać stały ustalony przez potencjometr prąd. By to zrobić musi używać niskich wartości PWM,u (silnik na niskie napięcie) . Przez to następuje ograniczenie zakresu PWM,u którym sterownik może manipulować aby generować mikrokoki. Jedne scalaki lepiej sobie z tym radzą a inne gorzej. Teoretycznie im większy mikrokok i mniejsze napięcie znamionowe na silniku krokowym tym gorzej. Jedno z rozwiązań to właśnie te diody które zwiększają właśnie takie napięcie na cewkach silnika które zwiększa zakres PWM,u.
"the driver has a "pseudo-dead zone" near zero where it is not able to produce low currents" - prawdopodobnie własnie ten brak pola do manewru w PWM,ie powoduje ,iż sterownik nie jest w stanie generować tak niskich prądów.
To tak mniej więcej , ale w 100% tego pewien nie jestem bo nie posiadam sondy prądowej do oscyloskopu która pozwoliła by to sprawdzić
.
Ogólnie nie polecam stosować DRV 8825 w drukarkach 3D - ja już dawno wszystkie wywaliłem
.
.