Igor pisze:W granicie jesteś w stanie kulturalnie wywiercić dziury a nawet otwory. W betonowej/gresowej płycie z pewnym ryzykiem również. Nakrętki teowe w dolne rowki ramy i od spodu płyty śruby wsadzasz na szerokich podkładkach. Wsyzstko pięknie pod warunkiem że płyta jest perfekcyjnie płaska. W sensie maszynowym, nie kamieniarskim
Bo ćwierć milimetra różnicy między narożnikami to dla płytkarza perfekcja a nam może ramy pogiąć. Jeśli nie jest idealnie płasko, to proponowałbym poziomowanie takie jak się robi pod tokarkę stołową. Stawiasz ją na plackach gęstniejącej żywicy i lekko tylko przykręcasz żeby różnice w wysokości placków żywicy skopiowały różnice płyta-drukarka. Żywica może być w woreczkach polietylenowych żeby nie złapała do ramy ani do płyty, wtedy stworzysz odlewy kopiujące kształt ramy i wszystkie nierówności. Jak już zasieciuje, to skręcasz "na siłę".
Zainspirowałeś mnie do uzyskania pełnej sztywności, choć planowałem tylko układ blat -> guma -> płytka -> kwadraty z cienkiego PVC -> drukarka. Dla Prusy pewnie tak uczynię albo nawet ją na jej własnych nóżkach postawię bo i tak jest cicha i sztywności mi w niej nie brakuje. Ale Endera chcę przerobic na "odlewnię" czyli możliwie szybką maszynę z dyszą jak armata do wydruków dużych a mniej precyzyjnych z PET-G/ASA/PLA. Tam się sztywność i wyciszenie przyda, bo same założenie Dual Z, większej dyszy i mocniejszej grzałki może nie wystarczyć.
Akurat sprzet i doswiadczenie w wierceniu w takich materialach mam :> a patent z osadzaniem na zywicy wydaje sie byc bardzo dobry. Tylko z drugiej strony drukarka to nie frezarka
A enderek w kinematyce kartazjanskiej no sam nie wiem
Na core xy albo "crossxy" moze mialoby to sens przy drukowaniu powyzej np 150 - 2xx mm/s przy jakims szalonym acc. Ale nikt nie broni. Enderowi nie zaszkodzi na pewno
wiele cennych informacji pochodzacych z doswiadczenia mozna tam zdobyc i wiele usmiechu w temacie drukarkowym rowniez 