dziobu pisze:Patrzę na to technicznie, jak na bryłę do wydrukowania a nie efekt jaki przyniesie przepuszczenie jej przez konkretny slicer.
A bryła to to nie jest - tylko właśnie jakieś badziewie

Zgadzam się - pojedyncza płaszczyzna (totalny badziew) albo 2 płaszczyzny tworzące "body" o zerowej grubości (mniejszy badziew) - to totalny rozbój w biały dzien.
Aby obejść ten problem z tworzeniem/ rozpoznawaniem/ poprawnością takich brył to ja stosuję nacięcia/bryły o szerokości 0.11mm.

dziobu pisze:

japim pisze:(...)albo w Simplify3D.

Nigdy nie drukowałem takiego badziewia ale w sumie to nie pomyślałem żeby to sprawdzić ;P

To nie badziewie...

Stosując różne sztuczki i kruczki (włączając w to ustawienia slicera) można uzyskać lekka, sztywna bryle - idealna do budowania latających modeli
Akurat wspomniany element jest z modelu Cessna 152 od 3DLabPrint - jeden z pierwszych drukowanych modeli dostepnych komercyjnie chyba z 2017/2018r. Od tamtego czasu zmienily sie slicery, zmienily sie materialy...

Takie cudo popełniłem ostatnio (czy wygląda jak badziewie?):

źródło: https://www.youtube.com/watch?v=bWTuv56kXSM

Nie potniesz tego w żadnym programie z rodziny Slic3r (prusa slicer ani SuperSlicer).
Ten STL ma wzmocnienia w postaci pojedynczej powierzchni. W świecie prawilnych STL jest to "nielegalne".
Da się to pociąć albo w CURA po włączeniu surface mode i z wyłączeniem funkcji mergowania wewnętrznych bryl (na stronie 3dlabprint jest faq gdzie pokazane jest które tryby w Cura trzeba włączyć) albo w Simplify3D.