Drunk_ZoZol pisze:Nie lepiej to robić np. w gipsie? Pyle wulkanicznym?

Założenie jest jasne: metoda ma być prosta i tania. I najlepiej powszechnie dostępna.
Jeśli trzeba będzie pół dnia się z tym kisić, uwalić pół pokoju, wydać na materiały więcej niż kosztował detal a w nagrodę po dwóch dniach grzebania mieć coś trochę mocniejszego, to to nie ma sensu. Prościej wyfrezować...

Olson pisze:@Dziobu w jakiej temperaturze grzałeś silka?

250°C, 275°C, 300°C, 350°C.
I ogólnie to silk wychodzi całkiem dobrze. Obstawiam że więcej problemów to mam z zachowaniem pełnego wypełnienia podczas drukowania bo z jednej strony detale są pełne, z drugiej - w przeźroczystych wydrukach widziałem sporo dziur mimo grubo nadlanej góry. Może też dlatego PMMA mi nie wychodzi.

czasnagli pisze:1. sól kamienna niejodowana - bez żadnych dodatków typu antyzbrylacze jak w "zwykłej" soli kuchennej

Ja mam niejodowaną. Ma jakiś dodatek przeciwzbrylający (oidp 0.05%), ale ogólnie to działa dobrze także na tym etapie dalej bym nie drążył.

czasnagli pisze:2. jako formę wykorzystać szynkowar. Zrobiony z nierdzewki a stały docisk sprężyny powinien zapewnić lepsze zbicie soli w trakcie wypieku

1. szynkowar chyba nie osiągnie 250/300°C stopni,
2. formę ubija się na początku. Potem warto jest trzymać jej kształt ale bez wymuszonego docisku; inaczej jak plastik się roztopi to go możesz go zgnieść. IMHO.

Pjoter pisze:Hmm o ile mi wiadomo to sól ma dobrą przewodność cieplna jak na taki materiał. I zdecydowanie wytrzymuje większe temp niż 250C.

Przewodnictwo cieplne: 1.15W/mK. Czyli tak średnio raczej, choć lepsze to niż nic. Do tego tu mamy ubity proszek a nie jednolitą bryłę. Ogólnie to grzeje się fatalnie. Ale wytrzymuje do ~800°C, jest tania i wielokrotnego użytku.

Miałem jeszcze pomysł żeby zagrzać wysoko na tyle żeby roztopić zewnętrzną warstwę detalu a nie ruszyć reszty, ale tu oczywiście pojawia się problem różnej grubości izolacji z soli także część detalu popłynęła a reszta była nietknięta.

Brakuje mi opomiarowania wnętrza formy A konkretniej - brakuje czasu ;/

rafaljot pisze:A ja się pytam, co tu się wydarzyło?

Za mało wygrzewałeś.

arkomania.pl pisze:Tylko, jeśli to ogarniesz, to nie będzie wiedza dla innych,
którzy jak w przypadku tynkarza z wieloletnim doświadczeniem robienia zaprawy i rzucania i tak tego nie ogarną.

To jest różnica pomiędzy wiedzą i doświadczeniem. I nie dotyczy jedynie tego tematu, ale tak na prawdę - całej wiedzy w sieci. Dostajesz gotową odpowiedź nie koniecznie rozumiejąc skąd to się wzięło i dlaczego akurat jest tak. Oto właśnie życie

Mm.in dlatego uważam że robienie jakiś tajemnic z rzeczy do których się doszło bardzo często (bo oczywiście nie zawsze) nie ma sensu. Nawet jak komuś powiem co i jak tutaj robię, to dalej mam świadomość że przechodząc całą drogę do tego rozwiązania "poczułem jak to działa". A odbiorca tej wiedzy jedynie nastawia czas i temperaturę. Takie pójście na skróty daje na szybko dobre efekty, ale potem znacząco ogranicza rozwój.

Odpowiadając na dalsze pytanie - tak, z czasem pokażę co i jak robię rzucając konkretne liczby. Staram się też ograniczać temperatury żeby dało się używać piekarników.

arkomania.pl pisze:To wiedział Thomas Alva Edison, który był zaciętym empirystą

Przede wszystkim to był zaciętym biznesmenem i to nierzadko w negatywnym znaczeniu.

To teraz wyobraź sobie że drukujesz detal z wypełnieniem 150-200%; mniej-więcej tak proporcjonalnie większa jest wytrzymałość tych części - i to we wszystkich osiach. Oczywiście subiektywnie.
Inaczej to bym się w to nie pchał. Sama grudkowata powierzchnia to raczej bajer który ewentualnie można gdzieś wykorzystać. Zresztą im lepszy proszek/pył tym mniejsze rozmycie warstw.

Powtarzalność już mam i to na zadowalającym poziomie; chwilowo nie mam czasu żeby przygotować ~20 identycznych wydruków i po kolei pokazać co i na co wpływa. Na to przyjdzie jeszcze czas. Teraz badam temat i w miarę możliwości sprawdzam do czego to się jeszcze może nadawać korzystając z detali które mi się walają tu i tam. No i sprawdzam materiały - jedne rozlewają się rewelacyjnie (TPU), inne dobrze (PET/ABS/PLA) a jeszcze inne fatalnie (PMMA). Nie mam skąd wziąć tych informacji więc wszystko muszę sprawdzać samemu. A to trwa. Jak potem otworzysz gotowy opis z informacjami jak przygotować, jak ułożyć, jak długo i w jakiej temperaturze wygrzewać dany materiał - to już proces nie będzie skomplikowany.

Ale poza tym masz racje - jest masa parametrów które wpływają na efekt końcowy a i sam proces ma pewne ograniczenia (jak gabaryty detalu, skurcz, itp). Tylko że pod tym względem to niczym się od drukarki 3D nie różni.

To dalej nie tłumaczy dlaczego cały spód został. Powinien spłynąć.
Mam jeszcze drugie kolumienki; jak zdążę to spóbuję puścić na wyższej temperaturze. W sumie to nie sprawdzałem jak zachowuje się plastik w zależności od temperatury.

Jeśli ktoś to w ogóle jeszcze czyta...

Domieliłem sól.

Tak było: A tak jest teraz: Czyli spokojnie można sobie ten pył zrobić.

A teraz coś na co nikt nie czekał, ale mam to pokażę Z braku czasu dewastuje to co miałem pod ręką - poszedł test retrakcji z Silka.
O ten: Tak to wyszło: Szału nie mógł zrobić bo był pusty w środku, ale za to okazało się co innego - wszystkie iglice wyszły prawidłowo. Poza kilkoma które ułamałem wcześniej, reszta ma identyczną długość i grubość. Czyli trudniejsze kształty też się da. Ciekawostka - pustawe miejsce gdzieś w 2/3 wysokości to moment gdy obrysy zaczęły się spotykać; widocznie lepkość plastiku nie pozwoliła przepuścić bąbla powietrza - stąd dziura. Detal wypalałem szpicami w dół.
Tu w sumie ciekawi mnie jeszcze jedno - materiał spłynął w dół. Logiczne. Ale cała dolna ścianka została (była na górze). Tak się wtopiła w sól że została? To dlaczego początki kolumienek nie zostały? Tak detal wygląda od spodu:

Zgadza się. Może jutro puszczę jakieś próby po kolejnym przemieleniu soli.

Wygląd wyglądem - to kwestia umowna czy to ma sens czy nie. Ale wytrzymałość mechaniczna tego tworu... no to inna bajka. W każdym razie na pewno warta tych testów.

Złożyłem go na siłę. Zero skalpela czy pilnika. Wszystko na siłę i nic nie połamałem
(kierownica tylko wtopiona; jej nie wygrzewałem)
btw. nie jeździ Ale wytrzymał upadek z ~2m.

No właśnie nie. Gdzieś tu wcześniej wrzucałem kostkę gdzie w jednej ściance było wgłębienie.
Ale spoko; do tego też się dojdzie.

btw.
To co ma być ładne powinno zostać na dole. Docelowo dobrze żeby każda część modelu była ładna (;p) ale tak to jak materiał spływa to najładniejsze ścianki są na dole; jak tu: viewtopic.php?f=56&t=6719&start=10#p111544

Andrzej_W pisze:Ale wiedziałeś że musi być 100% wypełnienia żeby się nie zapadł ??

Czasem mimo to detale się zapadają. Sprawdziłem i nie ma tu błędu - po przecięciu (przed topieniem) detale są pełne. Czyli chyba skurcz plastiku (???).

Np tu widać braki w bagażniku czy oponach:
https://www.thingiverse.com/thing:3076864
Po wygrzaniu znacząco na wytrzymałości zyskały np zatrzaski do kół. Jest co poprawić ale tak to fajna zabawa Już nawet sól sobie bardziej spyliłem do kolejnych testów