artusiek pisze:Czy do wygrzewania tylko piec ? Mikrofala zadziała ?

Piec, piekarnik, od biedy grill (wypadało by wtedy kontrolować temperaturę).
Mikrofala raczej nie zadziała.

tapy pisze:Jak zachowuje się takie "przetopione" PLA pod względem obróbki mechanicznej? Szlifowanie, wiercenie, itp.

Dokładnie tak:

Andrzej_W pisze:Podejrzewam że podobnie jak odlew z wtryskarki

Nie ma warstw; lity materiał; zbity bardziej niż wydruk z pełnym wypełnieniem.

Jakieś lepsze testy zrobię w swoim czasie, a na teraz masz to. Mój hotair nie schodzi poniżej 100 stopni, a potem temp lata +/- 5°C także test jest średni. Czujnikiem był mój paluch który całą siłą wciskał śrubokręt w materiał.

Zaawansowane stanowisko testowe: Oczywiście w każdym wypadku najpierw dłuższą chwile nagrzewałem materiał. który jest który to chyba nie trzeba pisać.
100°C Może nie widać - wypalony detal - niemal zero wygięcia.

110°C Może nie widać - wypalony detal - dalej niemal zero wygięcia.

120°C Wypalony detal - tu dało się trochę wjechać śrubokrętem. Ale minimalnie.

130°C Wypalony detal - tu już trwale wcisnąłem kawałek:
Test oczywiście kijowy, ale różnica w plastikach jest wyraźna. Konkrety podam jak zrobię normalny test w piecu.

Kolejny test - tym razem padło na nieudany wydruk z PET-G (DD Beige). To wzmocnienie do balustrady, wydrukowane z prawie pełnym wypełnieniem. Też wyciągnięte ze śmieci

Wydruk: I po wygrzaniu: Tu przypomnę że wydruk miał małą szparę w środku; to nie było takie zupełne 100%.

Testuje różne sposoby ubijania tej soli, ale wychodzi średnio. Za gruba jest ;/ No i mam zerowe doświadczenie; zawsze to była jednak jakaś mniejsza czy większa chemia bądź proszek a nigdy sam sypki materiał. Mogę jeszcze z gipsem spróbować.
Ale co innego - pominąwszy ewidentny wyciek, to ścianki które wyszły mają fantastyczny wygląd piaskowca. Wytrzymałościowo też niczego sobie - nawet te wycieki ciężko urwać czy przynajmniej powyginać.
Ale co tam; plastiki mi się nie kończą.
Znowu PLA. Prosta kostka 40x40x10 (z dziurą 20x20).
Wydrukowałem hurtem kilka. Oczywiście identyczne. Najpierw krótki test czy jest pełne w środku: I do pieca. Efekt: Trochę mi się rozlało w środku; jest też skurcz (???) jednej ścianki. Nie wiem czy to plastik się skurczył czy to to co wyciekło w środku. Z zewnątrz jest OK; ten brzydki rant to nic innego jak pozostałość po pierwszej warstwie której nie wyrównałem.

Wymiary: Skoro już to jakoś wychodzi - to sprawdzę wytrzymałość.
Kostki rozrywałem śrubokrętem i młotkiem. Na wydruku walnąłem dwa razy i się wykruszył, na przetopionym detalu...po dwóch walnięciach wbiłem śrubokręt na 3mm. Dopiero jak zdrowo przypier*oliłem (aż sie domownicy zainteresowali) to poleciał okruszek. O rozcięciu detalu skalpelem wzdłuż warstw (nie ma warstw ;p) można zapomnieć.
Tak to wygląda: Troch boje się co będzie jak sprawdzę Nylon ;p

Rozkmina leci w sąsiednim wątku: viewtopic.php?f=56&t=6704
Ja chyba zamówię. Młynka nie mam a blender prawie spaliłem.

Bo to wcale nie jest takie proste Z soli nie zrobisz lukru bo woda się nasyca; a tym co powstaje ciężko jest detal ładnie pokryć. Nawet jak do pudełka wleje wodę to ona sobie przecienkie i mam solankę na dnie a nie błoto w które wsadzam detal. Sprawdzałem.
Poza tym ponowna krystalizacja soli oznacza że tracimy pył/drobinki na rzecz dużych kryształków.

Ale tak to rozwiązanie które stosuję nie jest złe; detal da się ładnie wbić w sól. Tutaj problemem jest gradacja, choć to też zależy od celu jaki ma się osiągnąć.

FlameRunner pisze:PS W sumie to nie rozumiem, po co w ogóle próbował z wydrukiem z 20% wypełnienia...?

Kotki powyciągałem z kosza i dodrukowałem tylko jeden (żeby mieć powtarzalny detal do testów). To jakieś stare testy.

japim pisze:Dziobu - tak sobie szybko skanowałem zdjęcia i naszła mnie myśl, że Twoje wygrzewane wydruki wyglądają jak zgniecione -nawet te 100% wypełnione. Tak jakby zgniatała je masa soli którą są przykryte.

One się rozpłynęły bo w sumie nic ich nie trzymało. Pierwsze detale po prostu zasypałem solą. Dopiero teraz mam pudełko i zasypuje je CAŁE.

japim pisze:Dlaczego nie umieścić tych detali zaraz pod powierzchnią? Tylko ładujesz je na samo dno?

Ładuje je w miarę na środek żeby topiły się jakoś równomiernie.

japim pisze:plastik rozejdzie pod naciskiem gęstej i ciężkiej soli....

Sól w ostatnim teście bardzo ładnie zachowała kształt. To tylko plastik spłynął.

japim pisze:Np posmarować detal silikonem HT, czerwonym i po zaschnięciu wsadzić do soli/piasku - wtedy już chyba wszystko jedno. Nawet jak plastik się w 100% roztopi - to zewnętrzny korzuszek utrzyma jego kształt i detale.

Można. Wszystko można. Można zrobić to "klasycznie" i wymieszać piasek formierski z aminami i zrobić sobie pełnoprawną formę. Tylko po co? Sens tego rozwiązania tkwi w prostocie. Zasypuje solą, zamykam pudełko i jazda do pieca. Jak zamiast śrubek dam zatrzaski to w ogóle będzie bajka. Potem wyciągam, czekam aż wystygnie i gotowe. Tak na prawdę każdy ten test kosztuje mnie 5-10 minut; w tym sprzątanie soli i robienie zdjęć. Nic nie śmierdzi, nic nie dymi. Każda dodatkowa chemia czy czynność powoduje że to przestaje mieć zastosowanie praktyczne.

Znalazłem już kilka sposobów na to co zrobić żeby to nie działało. Czas próbować dalej.

Otworzyłem wczorajszą formę. Cóż... widać że nie mam pyłu solnego Kot leżał przodem w dół i pięknie rozlał się na chropowatej powierzchni (detale poleciały ale przyznam że wygląda fantastycznie).
A co z górą? 20% wypełnienia to sporo niczego wewnątrz...

A no tył wyszedł tak: Czyli ładnie spłynął do przodu. W sumie to logiczne zachowanie materiału. Co ciekawe - zauważcie że otwór z tyłu (top nie DU*A tylko dziura na magnes) się ostał razem z najbliższą okolicą (tak jak i kawałki boków; równie cienkie jak głowa). Porobię testy bo IMHO to także powinno się rozpłynąć. Kot siedział godzinę w 250 stopniach, a potem powoli stygł (bardzo powoli; sól dobrze trzyma ciepło). No i forma się nie zapadła, choć nie mam pyłu.

Dziś wsadzę wydruki kostek bez góry; chyba jeszcze wszystkiego nie wyrzuciłem. Ale na teraz mogę powiedzieć, że:

• to działa ,
• gradacja soli ma znaczenie, ALE tą sół trzeba potem poupychać we wszystkie szpary więc idealny pył też może nie być aż taki rewelacyjny jak się wydaje,
• detal nie może być pusty; potem sprawdzę jak bardzo to musi być te 100%; zresztą to może jest i bez znaczenia - jakieś obudowy na LCD czy inne uchwyty z natury mają pełne wypełnienie,
• ubijanie łyżeczką wystarcza,
• mam wrażenie że sól śmierdzi plastikiem (wytapiałem ABS 3DColor, który faktycznie śmierdzi),
• jeśli to ma być fajne i użyteczne, to to MUSI być sól; drobinki włażą w liczne zakamarki i wtapiają się w ścianki; piasku bym z tego w życiu nie wyciągnął a sól się rozpuszczał w wodzie,
• ale co imho najważniejsze - przy dobraniu zestawu narzędzi i odpowiedniej organizacji cała operacja nie jest ani absorbująca czasowo ani przesadnie długa.

Stół wibracyjny wiele tu nie pomoże; plastiki są lekkie i trzeba by osobno je trzymać żeby zachowały pozycję "w Z". Sama sół też nie ukłąda się jak piach.

cdn.

W pudełku ubijałem. Tylko że sól nie jest w wersji idealnie pylistej więc efekt tego był pewnie średni.

Witam,

W skrócie:
https://www.youtube.com/watch?v=nRLJ4ylGTFc
Bezpośrednio z tym połączony jest wątek o mieleniu soli (viewtopic.php?f=56&t=6704)

Ale do rzeczy. Spróbowałem czy to ma jakikolwiek sens.

Skądinąd mam kilka testowych wydruków-śmieci więc na nich poleciała pierwsza zabawa:

• czarny to "budżetowy" PLA firmy no-name; kot-magnes z 4 obrysami i 20% wypełnienia. Tutaj robi za klasyczny wydruk.
• niebieski - 3DColor ABS; tutaj bajer jest taki że mam resztki ich ABSów i nie robiłem do nich profili ;p; używane kostki z dziurą mają wypełnienie 100%.

Wydruki są brzydkie bo to detale testowe-kalibracyjne. Na potrzeby wygrzewania puściłem je jeszcze kilka razy z takimi samymi badziewnymi parametrami żeby mieć więcej identycznych detali.

Sól zmieliłem we własnym zakresie; przejawia momentami właściwości pudru ale mąka to to nie jest. To mały problem na starcie.

Ale co tam. Od czegoś trzeba zacząć

Podejście #1 - zasypujemy detal w foremce i do pieca. 200 stopni, 50 minut.
Wyszła mi taka kupa Nie zrażony tym puściłem detal z 100% wypełnieniem: 250 stopni, 40 minut.
Wyszło... No tak sobie. Czyt. ch*jowo

Pomyślałem że może dla pustego w środku warto by było zrobić tak, żeby nadtopić zewnętrzne warstwy bez ruszania środka. Brzmi prosto... 350 stopni, 15 minut: No to wstawiam jeszcze raz na kolejne 10 minut. Forma i sól gorące, to może będzie lepiej.
No sam nie wiem...

Tak wygląda lepsza (:D) część z tego co udało mi się osiągnąć: Resztą się nie chwale ;p


Zacząłem sie zastanawiać jaki wpływ na metalowa foremka (do wypieków) i grubość warstwy soli.

I tu mnie uderzyło, że to bez sensu. Przecież forma powinna być w jakiś sposób zbita tak zresztą jak gość pokazuje na filmie. No cóż. Zaczynałem z zerowym doświadczeniem, teraz już jakieś mam Przydała by się metalowa obudowa do zamknięcia.
I pyk - gotowe W dobrze wyposażonym domu wszystko jest pod ręką.

Podejście #2 - detal zasypany w zamkniętym metalowym pudełku z wieczkiem.
Detale topiłem tak jak schodził z drukarki więc teraz czas na kotka: I po wypełnieniu: Tu znowu startuje od zera, bo pojęcia nie mam jak wygląda przepływ ciepła (jeszcze nie wstawiłem termopary do formy). 350 stopni i 15 minut - nic. Kot nietknięty. Za zimno.
Nie szkodzi; jak wszystko wystygło wstawiłem go na 250 stopni na 50 minut.
I tu pierwsze światełko w tunelu: Wygląda brzydko, wiem. ALE - on opadł dopiero po wyjęciu z formy. Zawartość wysypałem zaraz po wyjęciu i oczywiście była gorąca. Kolejnym krokiem jest poczekanie aż forma wystygnie i to sprawdzę jutro (kotki mi się skończyły ;p).

cdn.