kaworu pisze: Tru, ja tylko zauważam, że "nigdy nie lutowane" nie jest poprawne, bo one są bardzo często lutowane. Od połączenia zależy dopuszczalna temperatura pracy, oczywiście. Ale jak masz termoparę do powiedzmy 400 stopni, to może być sobie lutowana.

To oczywiście zależy od dziedziny w jakiej się obracasz.
A poza tym - lutowanie wprowadza Ci kolejny materiał którego charakterystyki nie znasz. Zupełnie inną sprawą jest to czy Ci to przeszkadza.

A - a napisałem "nigdy nie lutowane" bo jest coś takiego jak "przyzwoitość" techniczna która uniemożliwia mi odwalenie takiej chały To będzie działać (nie napisałem że nie), ale to już nie jest termopara K/J/B czy jaka tam była.

kaworu pisze:To fascynujące, zaprezentować poprawnie działające termopary, które są zlutowane? ;P

A ile wskazuje przy 1200 stopniach? ;p
Jeden potrzebuje 10-4 stopnia, drugi całe życie ma temperaturę przekłamaną o 10 stopni i żyje. Formalnie termoparą jest każde połączenie dwóch materiałów przewodzących. Grunt to zamienić to na poprawną temperaturę.

kaworu pisze:Przy chińczykach nie trudno się pomylić, bo na przykład https://www.aliexpress.com/item/High-Qu ... 68162.html "PT100 k type Thermocouple" - i bądź mądry co to jest. (Ale ma 3 przewody więc raczej PT100 ;P)

Na kablu jest etykieta "HCH" co sugeruje PT100. Temp max (500°C) też pasuje.

dragonn pisze:Bleh.... to i tak muszę dać na karetce X bo u mnie wszystko ma być podłączone przewodem d-sub. Tylko że skracać nie można też mi się nie podoba :/

Teoretycznie podpięcie termopary wygląda tak:
masz dwa kable (zgrzana, nigdy lutowana! końcówka w piecu), drugą podpinasz do złączy kompensacyjnych na płytce. Zaraz obok złącza jest czujnik temperatury "zimnych końców" (temperatury bezwzględnej; czujnik cyfrowy lub termistor). Mierzysz napięcie na termoparze, kompensujesz względem tejże temperatury i masz wartość.

Praktyka:
Mało kto używa złącza kompensacyjne i mało kto przedłuża kable do termopar kablem kompensacyjnym (w precyzyjnych użądzeniach laboratoryjnych tak, ale na halach produkcyjnych czy warsztatach to mają to w d*). Każdy styk, każde połączenie materiałów to kolejna termopara (zjawisko Seebecka), ALE - jeśli przedłużysz oba zwykłym kablem i oba te połączenia będą w tej samej temperaturze to problemu w zasadzie nie ma.
Na tej zasadzie termopary podłącza się na PCB do zwykłych złącz.

Tak na prawdę problem z termoparami jest taki, że mierzysz znikome napięcie. Dla tego termopary dobiera się do zakresu temperatur tak żeby operować na możliwie dużych napięciach (co wyklucza niskie temperatury). I przeważnie wszystko dzieje się wokół grzałek/pieców/innych źródeł zakłóceń. No i pamiętaj że termoparę trzeba kompensować. Są wzory (wielomiany) lub gotowe tablice. Nie jest to głupi odczyt z ADC z mnożnikiem (kompensacja nie jest skomplikowana; są nawet gotowe scalaki które to robią).
I temperatura którą dostajesz (bezwzględna, bo taka Cię interesuje) jest zależna także od jakości temperatury zimnych końców. Więc co Ci po masakrycznej dokładności termopary (jak masz dobry adc+wzmacniacz to 20-21 bitów masz użytecznych) jak temp zimnych końców jest np na LM92 który daje 1/16 stopnia i błąd bezwzględny w okolicy (oidp) 0.5 stopnia.

Ale do wysokich temperatur termopara już ma sens. Głównie dlatego że wytrzyma tą temperaturę ;p

dragonn pisze:A powiedz mi czy popularne PT1000/PT100 to jest co innego nie termopara? Chyba tak co nie?

Cały powyższy wywód nie ma i tak sensu bo aukcja od której to się zaczęło nie ma termopar tylko PT100, tak jak tu napisałeś ;p
Termopara korzysta ze zjawiska Seebecka i zwraca napięcie zależne od różnicy temperatur ciepłych/zimnych końców. Zwraca temperaturę względną.
Termistor (PT100/PT1000/każdy inny) to opornik które rezystancja zależy od temperatury w której się znajduje. I, co ważne, od razu masz temperaturę bezwzględną.