dziobu pisze:DLP tu "wymiata" - wydruk który się odklei blokuje przepływ światłą i żywicy w miejscu w którym leży na stole dzięki czemu...nie marnujemy żywicy.

Najlepiej pokazać to na przykładzie - przy druku kilku detali (tak, znowu łyżeczek ) jeden odpadł.

Odkopuję bo mam aktualizację łyżeczek Są nieco inne (na bazie tamtych) ale na takie było zapotrzebowanie.

Tak wyglądają łyżeczki drukowane w pionie: Monocure Gunmetal Grey, 0.05mm, 16s (90s/8 warstw)

Jeszcze dwa słowa o dobieraniu czasu naświetlania.

Projekt - partia 4 Mokołów Sillenium (:D) z poprzedniego posta: Żywica: Monocure Gunmetal Grey
Warstwa: 0.05mm

Partie puściłem dwie - jedyną różnicą był czas naświetlania warstwy: pierwsza - 8s, druga - 11s. Te 3 sekundy tak wyglądają w praktyce: Po lewej - dwa modele z pierwszej partii, po prawej - jeden z drugiej.

I w istotnych szczegółach: Poza tym wyraźnie widać że modele z pierwszej partii są wyraźnie brzydsze. Poziome pasy, pęknięcia... Po dodaniu ledwie 3 sekund do czasu naświetlania każdej warstwy to wszystko znika. Prawdopodobnie to braki w żywicy które powstały przez niedoświetlenie warstw, a pogłębiły się podczas jazdy modelem w górę/dół. Wiem też że takie pęknięcia powstają podczas zbyt długiego utwardzania modelu, ale te leżały w wodzie równe 12 minut, czyli tyle ile (IMHO) powinny.

(ciekawostka dotycząca tego projektu - każda sekunda na czasie naświetlania to ok 40 minut w czasie druku; pierwsza partia leciała ok 6 godzin)

Wypełnienie detalu

Wspomniałem wcześniej o tym że obiekty w DLP powinny być puste w środku. Tu pokażę to na przykładzie popularnego i znanego... Mokoła Sillenium (https://www.thingiverse.com/thing:919475).

Tekstu nikt nie czyta więc od razu lecą obrazki:

Po lewej model oryginalny, po prawej - z wywalonym środkiem (grubość ściany 1mm): Tu z innej perspektywy: W programie Formware 3D, a z niego korzystam, opcja wyżłobienia wnętrza sprowadza się do jednego kliknięcia... Dziura wewnątrz detalu oznacza że zostanie tam zamknięta pewna ilość żywicy. Trzeba więc przewidzieć możliwość jej wylania. Tu wspomniany program przychodzi z pomocą udostępniając gotowe narzędzie do dziurawienia detalu... Efekt wygląda tak: (granatowe walce to właśnie miejsca w których będą otwory; dobrze jest zrobić je w niewidocznych miejscach)

Tak to wygląda w programie: Jeśli tam kiepsko widać, to tu zielonymi kropkami zaznaczyłem miejsca do wycięcia: Tak natomiast prezentują się wspomniane otwory w gotowym detalu (jeszcze przed obróbką; zresztą to mniej udany model): Dziury dodałem krzywo, ale co tam I tak trzeba będzie je zatkać. Tych 4 wewnątrz nie mam jak pokazać bo są, zgodnie z zamierzeniem, całkowicie niewidoczne

Oczywiście zarówno żłobienie jak i otwory można dodać we własnym zakresie tworząc detal. Tylko slicer posiadający takie opcje jest po prostu wygodniejszy i zapewne znacznie szybszy. Ale to już kwestia indywidualna.

W punkcie 4 pisałem o brudzie w misce z IPA i jego usuwaniu.
Skoro temat jest o części praktycznej, to tak wygląda usuwanie resztek żywicy:
Jak widać - żadnej filozofii. Tu nie widać tylko jednego - resztek przeźroczystej żywicy (a są, bo drukowałem). Z tym że one akurat niespecjalnie przeszkadzają. A i tak raz na jakiś czas trzeba całość wymienić.

W opisie nie wspomniałem jeszcze o kilku praktycznych aspektach pracy z DLP:

• Żywica jakoś tam śmierdzi. Jednym mniej, innym bardziej. Różne żywice mają różne zapachy - od w miarę przyjemnych po gryzące. Tak czy owak potrzebna jest wentylacja lub inny przewiew w okolicy drukarki bo wdychanie tych oparów jest zwyczajnie niezdrowe.
  (gotowana kapusta śmierdzi bardziej )
• Żywica brudzi. Niektóre mają tendencje do "pełzania" - zostawia się je w zasobniku a po 3 tygodniach wszystko w najbliższej okolicy jest tłustawe. Na dłuższe okresy zamykam zasobnik w czymś takim: viewtopic.php?f=35&t=2114&p=48494#p48494 (jak pisałem wcześniej, nie zlewam żywic do butelek).
• Żywica brudzi - wiem, było. Chodzi o to że lubi sobie kapnąć tu i tam brudząc co popadnie. Dlatego zestaw ręczników papierowych i łatwo zmywalny blat (np szklany) to podstawa. Hebanowy stół i obrus po babci to średni pomysł.
• Całą ta chemia jest szkodliwa - powinno unikać się kontaktu ze skórą. Potrzebne będą rękawiczki nitrylowe czy jakieś inne. (dobra, nei używam żadnych i się nie brudzę; tylko ostrzegam).
• Żywica utwardza się pod wpływem światła UV (bo o takiej piszę; daylight jest jeszcze gorsza ;p). Warto sprawdzić czy szyby w drukarce cokolwiek chronią (w mojej - stary Photon - nie) a jeszcze lepiej operować tym wszystkim z daleka od słońca. Utwardzić może się zarówno żywica w zasobniku (*1) jak i wszędzie tam gdzie jest brudno czy skapnęła.
  (*1) Żywica twardnieje do jakiejś warstwy także pojemnik zostawiony na słońcu, pod warstwą ~2mm będzie wciąż płynny - stąd brak sensu w drukowaniu pełnych przedmiotów.
• No i podstawa o której mało kto myśli na początku - DLP wymaga miejsca. Trzeba gdzieś postawić drukarkę, trzeba mieć miejsce na zasobnik (to czyszczenia, ale tak żeby nie dotykał blatu (wspomniana wcześniej pokrywa na zasobnik wydrukowana z ograniczeniem do ~8mm w Z świetnie się nadaje), gdzieś muszą stać lampy do utwardzania, pojemniki z IPA, jakiś pojemnik na lokalne śmiecie, ręczniki papierowe...
  U mnie drukarka zajmuje stolik Ikea LACK 55x90, z tym że zapchany mam zarówno cały stolik jak i przestrzeń pod nim (jeszcze butelki z żywicą, myjka ultradźwiękowa, stoliki szklane na schnące wydruki, itp). A i tak jest dość ciasno.
  Drukarka, jak i miejsce do babrania się w żywicy, mam na podkładce szklanej: tafla szklana z gumowymi nóżkami - pokrywa do kuchenki - coś takiego:

  

7. Wygładzanie żywicą

Może wspomnę jeszcze o najłatwiejszym sposobie uzyskania pięknej powierzchni na detalu minimalną ilością pracy (leniwiec rulezzz!). Otóż:

1. Detal bez supportów, zgrubnie wygładzony, zanurzamy w żywicy i wieszamy na czymkolwiek żeby spłynął jej nadmiar. (tu efekt będzie kiepski bo złapałem pensetą - gdzieś mam fajny uchwyt z igłami ale nie wiem gdzie ;/)

   

2. Gdy zostanie mokra warstwa, można jeszcze ręcznikiem papierowym, czy wacikiem/patyczkiem do uszu, zebrać wszystkie większe krople, jeśli się gdzieś zebrały.
3. Detal pokryty równą warstwą żywicy umieszczamy w obszarze działania lamp UV. Ale NIE W WODZIE!. Niestety musi być na sucho. Czas naświetlania - ja miałem 8 minut, ale ogólnie - najkrótszy niezbędny żeby żywica choć trochę się utwardziła.

   

4. Teraz trzeba detal całkiem utwardzić - wrzucamy go do wody i w lampy. Tym razem miałem ponad 30 minut (dopiero po tym czasie powierzchnia się nie kleiła).
5. Po utwardzeniu...

Tu mała uwaga - łyżeczkę trzymałem pensetą - oczywiście w miejscu styku powstało brzydkie zgrubienie które zeszlifowałem, zamoczyłem końcówkę w żywicy i puściłem utwardzanie jeszcze raz. Z tego powodu trochę mi się ta łyżeczka wygięła; po pierwszym cyklu była jeszcze prosta.
I druga sprawa - skądś mi się wzięły dwa bąble. Nie wiem kiedy ani skąd; może z pośpiechu...

A teraz najważniejsze - nie ma przymusu żeby wygładzać tak detale tylko z żywicy... teoretycznie można tak wygładzić każdy inny element z innego materiału (w tym wydruki z FDM). Ale nie robiłem jeszcze większych prób.

5. Obróbka

To już faktycznie zależy od konkretnych potrzeb, ale i możliwości i umiejętności operatora Jak z innymi wydrukami.

Tutaj plusem żywicy jest kruchość. Szlifowanie Dremelem, pilnikami czy papierem to bajka. Jak nagwintować się nie bardzo da, tak idealnie wygładzić powierzchnię - owszem. Podobnie z supportem - zbudowany jest z cienkich wsporników które bez problemu można oderwać. A jak ktoś ma bardzo ostry skalpel - to da się ściąć je hurtem.
(w przypadku używania narzędzia dremelopodobnego - ostrzegam, że żywica strasznie pyli i ponoć wdychanie tego nie jest to zdrowe)

Tutaj też nic porywającego nie będzie - ze względu na brak takiej potrzeby (wystarczy mi usunięcie supportu) jak i ogólną delikatność detalów, nie nastawiałem się na upiększanie tego zbytnio:

Po usunięciu grubszego supportu: I po prostym oszlifowaniu (proxxon + długi frez, papier wodny 500): W dotyku łyżeczki są gładkie. Wizualnie - tak sobie, choć przez aparat dużo straciły.

Także to chyba tyle z samego procesu korzystania z drukarki DLP.


6. Wady wydruków

DLP nie jest technologią idealną, i właściwie to prostą też nie jest. Są rzeczy które na FDM da się zrobić od niechcenia, a tu sprawiają problemy. Technicznie drukowana łyżeczka nie jest cudem projektowym i nie ma specjalnych wymagań, ale różnice grubości w jej budowie, licha wytrzymałość i kierunek druku spowodowały liczne problemy (nie wspominałem o tym wcześniej, ale grubość skorupy w miejscu gdzie jest zasobnik łyżeczki to... 0.8mm).

No to można pokazać w czym problem: (wszystkie zdjęcia już były) Proste pytanie - dlaczego? Ano...bo tą łyżeczkę należało drukować...w pionie. Wszystkie powyższe odkształcenia są tylko w osi Z. Delikatny detal w połączeniu z delikatnym supportem i miękką żywicą spowodował wyciągnięcie najcięższej części detalu w osi Z. A najcięższa jest pełna rękojeść...

Do dlaczego nie wydrukowałem tego w osi Z? Odpowiedź padła w punkcie "2" - bo wydruk w pionie by był kilkukrotnie dłuższy. Tylko dlatego. Tak wygląda DLP w praktyce

I na koniec, żebym nie zapomniał - wspominałem że poziomie powierzchnie nie pozwalają żywicy spłynąć i powstają zgrubienia. Tak to wygląda: Akurat w tym wypadku bez problemu dało się zeszlifować, ale czasem resztki żywicy zostają w zagłębieniach i tam jest już trudniej.

4. Mycie, utwardzanie

Od teraz dzieją się rzeczy których w FDM nie ma. Tam, po wydrukowaniu od biedy trzeba usunąć support. A tu jest więcej zabawy.
Tu jest chyba najwięcej niedomówień. Wydruki z DLP myje się w alkoholu izopropylowym (IPA). Wydruk zdjęty z drukarki, nawet jeśli obciekał całą noc to i tak będzie brudny. Trzeba go przemyć. Dobrze jest mieć przynajmniej dwa zbiorniki z alkoholem - w pierwszym myć wydruki prosto z drukarki, w drugim - płukać te po pierwszym myciu. Tak to wygląda w praktyce:
IPA z pierwszego mycia daje się stosunkowo łatwo oczyścić - resztki żywicy to zawiesina która opada na dno. Można co jakiś czas zlać czystą część a resztę wyrzucić. To kiedy całość trzeba będzie wymienić zależy już od stopnia zabrudzenia i będzie widać po tym że wydruki wyjdą z kąpieli tak samo brudne jak weszły.

Alkoholu z myjki prawie nie ruszam. Raz na bardzo rzadko (1-2 miesiące drukowania), jak "odświeżam" stanowisko to po prostu wyrzucam alkohol z pierwszego zasobnika i wlewam tam ten z myjki. A do myjki leci czysty.

Niektórzy mają jeszcze trzeci zasobnik, którym domywa się detale do końca. Nie stwierdziłem potrzeby posiadania takiego. Ani mycia wydruków w wodzie po drugiej kąpieli.

I na końcu - wszystko schnie (żeby nie syfić wody, o tym dalej, ale też żeby sprawdzić czy dobrze się umyło): Mimo potrzeby posiadania zapasów alkoholu, jego praktyczne zużycie jest nieznaczne. Właściwie to najwięcej idzie na mycie stołu (przecieram ręcznikiem papierowym) przy zmianie żywicy. W efekcie na początku potrzeba ok 2-3l IPA - z litr rozejdzie się na pojemniki do czyszczenia, a reszta na usuwanie zabrudzeń z drukarki i okolic.
Kolejny krok to utwardzenie wydruku. W zależności od modelu i potrzeb można już w tym miejscu usunąć podpory, niemniej dla porządku załóżmy że robi się to później. No i projekt przykładowy - łyżeczki - są zbyt delikatne (przypomnę - 4mm w od spodu zasobnika do góry rączki).
Utwardzenie polega na naświetleniu wydruku lampami UV. Ja używam tego: viewtopic.php?f=56&t=3120.
W środku jest zlewka laboratoryjna (gabaryt - 1l) z wodą (tak, zwykłą wodą).
Standardowo naświetlam obiema lampami 12 minut. Czas dobrałem doświadczalnie i dla tej żywicy (Monocure) wystarcza. Detal dobrze naświetlony powinien być śliski; jeśli jest choć delikatnie lepki - trzeba go doświetlić.
Kolejna sprawa - woda. Kolega virgin71 uświadomił mnie kiedyś że wydruk w wodzie naświetla się szybciej niż w powietrzu, potem w sieci doczytałem że inni też tak polecają. Szczerze powiem - nie wnikałem dlaczego, akurat to mnie zupełnie nie interesuje i nie jest mi do niczego potrzebne. A z fizyki jestem kiepski (pewnie chodzi o wykorzystanie pochłaniania światła przez wodę - UV jest tłumione najmniej - i ochronę przed ciepłem lamp). Przy okazji - szybsze naświetlanie oznacza mniejsze ugięcie (podczas naświetlania żywica też się odkształca).

Po utwardzeniu, a jakże, suszenie: Jak wspomniałem wcześniej - przed utwardzeniem można jeszcze umyć wydruki w wodzie. Ja jestem leniwy i wolę wrzucać do zlewki detale takie jakie są, a zwyczajnie tu wodę zmieniać częściej (2-4 tygodnie, albo i rzadziej).

3. Wydruk
(zakładam że drukarka jest sprawna i skalibrowana)
Trzeba...eee...wsadzić zasobnik. No chyba że ktoś ma jeden i go nie wymienia. I dolać żywicy jeśli trzeba.
Koniec przygotowań (nie wspomniałem o resztkach wydruków? przeczytaj post do końca).
Wiem że to głupie, ale polecam NIE NALEWAĆ DUŻO ŻYWICY na początku. Z prostego powodu - nalanie do załamania (a tak często jest zalecane) powoduje ubrudzenie mocowania stołu przy pierwszym wydruku, do tego jak ktoś nie ma wprawy to widziałem zdjęcia drukarki gdzie stół wypchnął żywicę z zasobnika... Przypomnę - ona jest gęsta (nawet te rzadkie ;p) i nie rozpływa się jak woda.
Stół warto na początku zachować czysty, bo możliwe że trzeba będzie wiele razy go poziomować. Jakoś trzeba się nauczyć.
Do tego żywicy z zasobnika ubywa znacznie mniej niż by się wydawało - choć nic na to nie wskazuje, to szacuję że powyższy pusty zasobnik (przed dolewką) pozwolił by na wydrukowanie ~5 łyżeczek.
Trzeba wcisnąć START/PLAY/czy co tam jest do wciśnięcia.
W przeciwieństwie do FDM, wydruk to najnudniejsza część zabawy. Wygląda efektownie tylko na filmach poklatkowych, a i to szybko się nudzi. Tak to zwyczajnie wieje sandałem i żywcem nie ma co tu opisywać.
3 godziny 21 minut. Gdyby nie wystająca w górę łyżka, całość by wyszła z drukarki po ok godzinie i ~20 minutach. Tak wygląda wpływ wysokości wydruku na czas pracy.
I od razu widać pewien problem: Środkowa łyżeczka - po lewej odeszła od stołu.
Przy okazji nie widziałem stopy słonia więc zapewne mam za nisko stół. Bardzo możliwe - niedawno był grubszy remont. Najważniejsze że nic nie odpadło (*1) (*2).

Wydruki przeważnie odrywam tępym skalpelem (zwykła Olfa ze standardowym nożem). Zawsze idealnie wchodzi między stół a detal.

(*1)
Tu wstawię dość istotną informację: w FDM wydruk który się odkleił przyczepia się do głowicy i ją niszczy, zakleja, uszkadza coś innego lub zwyczajnie powoduje że plastik leci z dyszy jak głupi i mamy potem nieciekawy zwitek śmieci. DLP tu "wymiata" - wydruk który się odklei blokuje przepływ światłą i żywicy w miejscu w którym leży na stole dzięki czemu...nie marnujemy żywicy. Większość takich wydruków da się potem bezproblemowo zdjąć z folii (wymagana dobra szpachelka i trochę wprawy) także nawet wielogodzinne wydruki mogą obyć się z minimalnymi stratami.
Niemniej może być mniej różowo:

• naświetlona plama może nie chcieć się odkleić i wtedy trzeba wymienić FEP (folia w zasobniku),
• możemy szpachelką uszkodzić FEP - też potrzebna wymiana,
• to zdarzyło mi się raz - detal (dość duży) oderwał się od stołu i obrócił tak że kolejna warstwa dopchała go do stołu. Szczęśliwie miał jak pęknąć przy docisku, niemniej potencjalnie można tak uszkodzić folię/szybę/nawet ekran.

(*2)
I druga informacja, tym razem praktyczna. Każdy wydruk może zostawić resztki utwardzonej żywicy w zasobniku, np może być to pęknięty kawałek supportu. Po każdym wydruku, KAŻDYM, należy takie śmiecie usunąć. Bezwzględnie. Inaczej stół zjeżdżając w dół może takim śmieciem uszkodzić folię bądź szybkę. No i nie zgniecie go idealnie - więc wydruk i tak nie wyjdzie bo stół będzie za wysoko.
Wiele osób po każdym wydruku zlewa żywicę do butelki przez sitko. Mnie by się nie chciało i przeglądam tylko zasobnik szpachelką. Niezależnie od sposobu, trzeba o tym pamiętać.

Nie, nie zlewam żywicy po wydruku, zostaje ona w zasobniku. W razie zmiany też nie - mam kilka zasobników i jedyne co robię to przemywam stół (chusteczka/ręcznik papierowy + alkohol izopropylowy).