On, podobnie jak wielu, go nie zastosował. Nie wszyscy go stosują.
Ja bym na jego miejscu dodał po jednym magnesie na effektorze pod kulką.

Na moim rysunku, magnes też jest wkładany od strony ramienia.

Powinno być dobrze. Kulka zawsze tak samo jest osadzona w gnieździe tulei.

Paweł, Edison zanim znalazł właściwe włókno do swojej żarówki, spędził sporo czasu
na doświadczeniach. Był bardzo uparty. Dlatego wieżę, że na 3 podejściu nie poprzestaniesz.
To jest naprawdę ciekawy temat.

Tutaj Autor do tulei wkleił podkładki teflonowe.

https://www.thingiverse.com/thing:1504665/

znalazłem coś takiego


źródło: https://www.youtube.com/watch?v=Cza9-P7ucyo

Paweł! , przyjrzyj się dokładnie kształtowi tej tulei.

Autor zastosował silne, długie magnesy walcowe.

Sprężyna zawsze coś daje.

Co do tarcia, to jak długo popracuje stalowa trąca kulka o magnes. Przy dużych prędkościach może pojawić się piszczenie.
Nawet dobre przeguby mają kulkę stalową osadzoną w piaście z mosiądzu, czy brązu.

Tuleja ma za zadanie utrzymać minimalną szczelinę. Jej krawędzie trą o kulkę. Dlatego najlepszy byłby filament IGUSA,
ale dość dobrze ślizga się PET-G.
Takie łożyskowanie ma mniejsze opory. Sztuka to uzyskać jak najmniejszą szczelinę.

Chyba najłatwiej jest wydrukować metodą prób odpowiednio ukształtowaną tuleję
dopasowaną do magnesów i kulki.

Przepraszam za jakość rysunku, ale zrobiony na szybko

Gdzieś widziałem film instruktażowy, ale nie mogę namierzyć.
Jak znajdę to podam linka.

Kulka ma stykać się tylko z tuleją (np. z mosiądzu, brązu, wydrukowaną z filamenu, najlepiej IGUSA).
Magnesy w ramieniu mocujemy na sztywno do ramienia.
Na etapie budowy ramienia, przykładamy kulkę do wklęsłego magnesu ramienia. Miedzy kulką a magnesem
musi być chwilowo włożona cienka tekturka, później zakładamy tuleję tak aby stykała się z kulką.
Później tuleję musimy zalać tak aby przykleiła się do ramienia. Gdy wszystko zaschnie, odciągamy tuleję
i wyjmujemy tekturkę.

Tekturkę można wstępnie uformować poprzez namoczenie i ściśnięcie miedzy kulką a wklęsłym magnesem.
Tak aż do wyschnięcia.

Można wykonać również najpierw tuleję z magnesami z wystającym gwintem, a później zamocować do ramion.

Idea jest taka: kulka nie może trzeć o magnes.

Do "Martina".

Zrób te same testy, tylko między kulką a wklęsłym magnesem umieść cienką tekturę,
ponieważ w rzeczywistości (w pracy) między kulką a magnesem powinna być minimalna szczelina powietrzna.
Kulka nie może trzeć o magnes.

Bardzo jestem ciekaw jak zmieni się pomiar.

Paweł,

robiłem próbę z magnesami i kulką.
Jeden magnes i kulka to za mało.
Dołożenie drugiego magnesu pomogło znacznie,
dołożenie 3 już nie dało, aż tak dużej zmiany.

Ale zrobiłem taką próbę. Pod kule podłożyłem magnes tak aby na kuli występował biegun przeciwny niż na krążkach umieszczonych w ramionach.
Dodatkowa poprawa poprawa przyczepności.
Dlatego może na kulach effectora podłożyć magnesy pierścieniowe.

Ale nie rezygnował bym profilaktycznie z powiązania effectora z ramionami za pomocą naciągów ze sprężynami.