Uran pisze:Zróbmy case study. [...]

Ja się zgodzę, że kartka i ołówek dają radę, tylko, nie wiem jak inni ludzie, ale ja jestem pewien ze bym od czasu do czasu zapomniał spisać licznik, o opcji zgubienia notatek nie mówiąc, no i o tym, żem leń i mi się tego liczyć by nie chciało. Poza tym, jakikolwiek by to pomiar nie był, nie będzie w 100% dokładny, raczej +/-3%.
Z mojej perspektywy wygląda to tak, że smyrasz tagiem po czytniku i masz informację "zostało z grubsza 100m", a slicer dokładnie jest w stanie stwierdzić ile materiału trzeba, przynajmniej w metrach, z waga jest zawsze problem. Poza tym, ja tam jestem poza tym słaby we wzrokowym ocenianiu ilości materiału na szpuli.

Tym niemniej zbieram opinie, w tym i takie.

marek91 pisze:Z tego co pamiętam był już bardzo podobny pomysł, jeśli dobrze kojarzę to robili to goście od ODO Play

A jest do tego jakiś link?

FalameRunner pisze:Tyle że to samodzielne programowanie tagów odbiera temu rozwiązaniu sporo uroku. Może próbować namówić producentów, żeby od razu u siebie naklejali tagi?

Jest to z pewnością jakaś opcja. Choć zaprogramowanie tagu... "wybierz rodzaj materiału, podaj wagę". I w zasadzie tyle. Oraz jeszcze jedna rzecz, jak sobie sam te tagi kupisz i zaprogramujesz, to potem szpule możesz wyrzucić, a do tagu przypisać nowe dane z innej albo po prostu zrobić reset liczników. Tagi producentów o ile zawierają potrzebne dane, tak są jednorazowe.

FalameRunner pisze:Czy wsparcie ze strony firmware jest konieczne? Czy nie spełniałoby to dostatecznie dobrze swojego zadania jako odrębny system?

Nie jest. Z tym, że wtedy masz kolejny wyświetlacz i guziczki, a jak fw wspiera to (przynajmniej teoretycznie) sterowanie wszystkiego masz na jednym panelu.

Uran pisze:Czyli zostajesz sam ze swoim kolejnym "standardem".

Ależ, ja nie planuje tworzyć jakiegoś standardu. Z mojej perspektywy potrzebny jest tylko unikalny kod na tagu i tyle. Jakby się miało okazać, że ktoś (jakiś producent) byłby zainteresowany dodaniem do tagów informacji o materiale (wraz z numerem seryjnym) - fajnie, jak nie - też nic się nie stanie, zadziała i bez tego, no tyle, że dane sobie ręcznie trzeba wprowadzić.

W związku z tym, ze mój "board house" nie ma opcji zrobienia pojedynczych PCB, zrobią zawsze około 10 w wypadku prototypów, a tak całkiem dla mnie to wystarczyła by mi jedna... stwierdziłem, że może zrobię mały "risercz", to komuś jeszcze się przyda.

Jak wiemy, co droższe drukarki mają kartridże. Ile by one dla mnie wad nie miały, tak mają miejscami jedna zaletę - pomiar zużytego filamentu / szpula. Co jest przydatne kiedy człowiek zastanawia się czy to co jest jeszcze na rolce to mu na większy wydruk wystarczy czy nie. Drukarki co prawda mają globalny wskaźnik zużytego filamentu, ale używanie go jest IMO nieco problematyczne.

Idea zrodziła się taka, aby zrobić elektronikę, która:

• Potrafi rozpoznać, sama, albo z małą pomocą ludzką, jaka jest załadowana szpula i wykazać ile jeszcze zostało/ile zostało zużyte. Po tagach RFID. Czy to na sztywno naklejonych na szpulę, czy w formie breloczka wrzuconego do pudełka i zeskanowanego ręcznie przy jej założeniu. Tagi na alledrogo po parę plnów.
• Dane otrzymuje albo z elektroniki sterującej (i2c/serial) albo posiada wejście do podłączenia enkodera. Opcja numer dwa nie wymaga wsparcia po stronie fw drukarki, a poza tym może podawać informacje zwrotną w postaci "jam detection". No ale zawsze to dodatkowy element, który trzeba gdzieś zainstalować.

Procedura wyglądała by tak, że w wypadku znanego układowi tagu - wystarczy szpulę zainstalować (o ile czytnik jest w okolicy szpuli) albo zainstalować i smyrnąć tagiem po czytniku. Sobie z pamięci załaduje aktualne stany filamentu. W wypadku nowego tagu - ingerencja ludzka wymagana, bo trzeba przypisać do tagu rodzaj materiału/wagę. Więc w wypadku braku wsparcia od strony fw drukarki, przydała by się obsługa własnego wyświetlacza (16x2?) i enkodera do wprowadzania danych. Acz myślę, że mógłbym dopisać obsługę do repetiera i ewentualnie smoothie.

Także, jakby ktoś był zainteresowany/miał uwagi albo potrafił uzasadnić, że to kompletnie bez sensu pomysł, to mówić.