Nie mogłem znaleźć odpowiedniego działu na worklogi, więc wrzucam do o/t. Pracuję obecnie hobbistycznie nad projektem licznika do nasion pomidora i papryki. W miarę postępów będę aktualizował ten wątek, będę również wdzięczny za pomysły i rady, bo czasem fiksujemy się na jakimś rozwiązaniu, bez sensu brnąć w ślepy zaułek.
Projekt: urządzenie do liczenia nasion
Założenia:
-jedna porcja = 10 nasion (tolerancja tylko dodatnia +20%)
-kontrola za pomocą RPi
-wydruk z dowolnych filamentów
-możliwość użycia dowolnych silników i czujników
-wielkośc nasiona >= 1 x 1 x 0,3 mm
Problemy wstępne:
-nasiona nie są jednego rozmiaru
-nasiona mogą być sklejone
-nasiona mają mikroskopijne włoski, które sprawiają, że tarcie między nimi jest bardzo wysokie (i może to powodować ich zbrylanie)
Do tej pory przetestowałem, sprawdziłem i odrzuciłem następujące rozwiązania:
1. Kamera RPi i liczenie nasion za pomocą OCR. Pod wpływem wibracji nasiona są umieszczane w zagłębieniach tacki, po zapełnieniu wszystkich zagłębień wibracja jest zatrzymywana a tacka obracana w celu zsypania nasion.
Powód odrzucenia: -niska dokładność (nie wypełnienie wszystkich otworów)
2. Rynna z otworami lub poprzecznymi progami - raczej do sprawdzenia, czy w ogóle zadziała. Nie.
Powód odrzucenia: niepełne zapełnienie otworów/rynien.
3. Dwa pojemniki, zasyp ma stożkowe zwężenie, na końcu którego znajduje się otwór, przez który nasiona przechodzą do pojemnika docelowego - oczywiście przez fotoprzerywacz. Zastosowany mikro-silnik wibracyjny (taki jak w telefonach).
Powód odrzucenia: otwór przelotowy musi być w płaszczyźnie pionowej, każda inna charakteryzuje się zbyt wysokim tarciem. Mikro-silnik wibracyjny jest zdecydowanie zbyt słaby - tu trzeba kopać ten pojemnik z nasionami a nie go łaskotać:
Powód odrzucenia: duże wymiary urządzenia (półkula ma przynajmniej 15-20cm średnicy).
Cecha wspólna dla wszystkich prób i wniosek - aby jakiekolwiek urządzenia mogło działać na nasiona musi wpływać wibracja o określonej amplitudzie. Po wyciągnięciu tego wniosku kolejny projekt, a raczej proof of concept:
Na górze zasyp, nasiona poprzez prostokątny otwór (który ma wielkość bramki fotoprzerywacza) przelatują przez czujnik. Okrągły otwór w dolnym bloku to miejsce zamocowania osi. Na wysokości żółtego łącznika (w którym jest prostokątny otwór) umieściłem silnik 12V, z prymitywnym mimośrodem (koło ścięte z jednej strony), który wywołuje wibracje. Całość możliwe jak najbardziej prosta - chciałem sprawdzić, jakie wibracje są potrzebne oraz jak wywołać wibracje licznika, które wymuszają ruch nasion.
Rozwiązanie - podział modelu na dwie części i drukowanie go poziomo (dwie części, żeby uniknąć nawisu, który zatrzymywałby nasiona podobnie jak layer lines przy druku modelu w pionie). Rozwiązanie trafione (stąd na poniższym zdjęciu trytytki
) i wszystko działa. Żeby się nie ograniczać za bardzo - zamówiłem dichlorometan, aceton, octan etylu i thf - spróbuję wygładzić otwór na tyle, by nie mógł zatrzymywać nasion i sprawdzę z którym filamentem uzyskam najbardziej gładki wydruk.
1. Sprawdzić jaki filament z jakim rozpuszczalnikiem dadzą najniższy współczynnik tarcia.
2. Skonstruować mechanizm wibracyjny.
3. Dzisiaj przyszły zamówione elementy: fotoprzerywacz o większym rozstawieniu (5mm zamiast 2mm), sterowniki silników - krokowego i pwm, filamenty (nylon na zębatki, pc do sprawdzenia właściwości)
